Op het slagveld is het een chaos zoals nooit eerder ervaren
We hebben een missie, die we alleen gezamenlijk kunnen klarenWe zullen worden getest al nooit tevoren
Iedereen vertelt verhalen die we liever niet geloven of willen horenOp weg hier naar toe hebben we enkel onze eigen gedachten
Op dit moment niet positief, zelfs zo zwaar dat ze ons ontkrachtenDe werkelijkheid kan ongewenst zijn, een die we niet willen
Ontwijken heeft geen zin, deze verantwoordelijkheid moeten we tillenEen verantwoordelijkheid die hoort bij onze vrije keuze, onze beslissing
Het gevolg, diegene die we niet willen aanvaarden, dat is het dingPijnlijk, zwaar, groot, angstig of emotioneel
Het doet zo’n pijn, het lijkt zoveelBij het slagveld aangekomen is het rustig en stil
Iedereen in gedachten, niemand weet wat hij nu exact wilDe een bevriest en blijft staan
De ander wilt het liefst zijn eigen kop inslaanAan de andere kant iemand met blinde woede
Iedereen is zijn eigen emotie aan het voedenDe geur van angst is aanwezig, massaal
We hebben een keuze gemaakt, allemaalEen voor allen en allen voor een
Want niemand vecht dit gevecht alleenDe eerste stappen richting de vijand worden gezet
We kijken elkaar in de ogen en lopen op, zonder verzetDit gaat hem worden, het gevecht van de eeuw
We knikken naar elkaar en voelen ons krachtig als een leeuwDapper als we zijn, beginnen we het vecht
Aan ons leven wordt direct minder waarde gehechtVoor onze missie zijn we bereidt ons leven geven
We zullen genieten van het moment, al is het voor evenEven lijkt in deze een eeuwigheid,
Dit maakt niet uit, we zijn voorbereidtDit moment is al dat we hebben en kunnen geven
Dat is het waard, ons leven!Dan… Een slag in het gezicht
Een harde dreun… Je ogen vallen dichtHet wordt direct stil om je heen
En je voelt je klein en helemaal alleenJe bent klaar om het helemaal opgeven
Het is gedaan, hier is het, het einde van je levenIn rust, in stilte, je dagen zijn geteld
Dan… voel je de hand van een broeder, want NIEMAND blijft achter op het slagveld!
